மின்சாரத்தில் இயங்கும் மீனா கார்

    மேகக் கூட்டத்தின் மீது பறப்பது போன்ற உணர்வு சாலையில் காரில் பயணிக்கும்போது கிடைத்தால் எப்படியிருக்கும்! அப்படி ஓர் உணர்வைப் பெற்று மகிழ்ந்தேன். அதன் விளைவே இப் பதிவு.

    ஹுயூஸ்டனில் வசிக்கும் இரவி பர்வத மீனா இணையர் நேற்று என் மகளின் இல்லத்திற்கு விருந்தினராக வந்தனர். அவர்கள் ஓட்டிவந்த மின்சார கார் நேற்று இரவு முழுவதும் என் கனவில் வலம் வந்தது.

    நேற்று மாலை தேநீர் அருந்தியதும் அந்தக் காரில் சற்று நேரம் நகர்வலம் வந்தோம். ஓட்டுநர் இருக்கைக்கு அருகில் அமர்ந்து பயணித்தேன். இரவி அவர்கள் கார் ஓட்டியது ஒரு செயல் விளக்கமாக அமைந்தது. கார் நூறு மைல் வேகத்தில் மிதந்தவாறு சென்றது. உள்ளே ஒரு துளி இரைச்சல் இல்லை. கியர் போட வேண்டிய வேலை இல்லை. ஸ்டியரிங் வீலை அவர் தொடவே இல்லை. வீட்டில் கிடக்கும் சோஃபாவில் அமர்ந்து பேசுவது போல என்னிடம் பேசிக்கொண்டு வந்தார். 

     முன்னால் சென்ற காரின் வேகம் திடீரென குறைய நான் பதறிப் போனேன். அந்தச் சூழலிலும் இரவி என்னைப் பார்த்துப் புன்னகையுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தார்.  என்னே அதிசயம்! நாங்கள் பயணம் செய்த கார் தானே வேகத்தைக் குறைத்துக் கொண்டு உரிய இடைவெளி விட்டுச் சென்றது. வியந்து போனேன்! பிறகுதான் தெரிந்தது காரை அவர் தானியங்கி நிலையில் வைத்திருந்தார் என்று!

    

     அசரீரியாக ஒருத்தி “வலப்பக்கம் திரும்பு, நேரே செல்” என வழிநடத்த உற்சாகமாய் ஓட்டிச் சென்று உரிய இடத்தில் காரை நிறுத்தினார். அது மின்சார காருக்கு மின்சக்தி ஏற்றும் இடம். ஒரே சமயத்தில் பத்துக்கும் மேற்பட்ட  கார்கள் மின்சக்தியை ஏற்றும் வகையில் அந்த ஆளில்லா மின்சக்தி ஏற்றும் மையம் அமைந்திருந்தது. இரவி இறங்கி தன் காரின் பின்புறத்தில் ஒரு நொடியில் மின் இணைப்பைக் கொடுத்தார்.

 சரியாக இருபது நிமிடங்களில் மின்சக்தி நிறைந்ததாக காரில் இருந்த கணினி தெரிவித்தது. பிறகு அவரது வங்கிக் கணக்கிலிருந்து ஒரு பத்து டாலர் மாயமாய் மறைந்தது. இனி நானூறு மைல்களை ஓட்டலாம்!

    புதிதாய்த் திருமணம் செய்த இளைஞன் தன் புது மனைவியின் சிறப்புகளைப் பாராட்டிச் சொல்வதுபோல அந்த இருபது நிமிடங்களில் காரின் சிறப்பியல்புகளை ஆர்வத்துடன் சொன்னார் இரவி.

     இந்தக் காரின் பேட்டரி ஒரு மாறுபட்ட அமைப்பினை உடையது. ஒரு பெரிய தட்டில் இருபது தேநீர் கோப்பைகளை அருகருகே வைத்தது போல் காரின் அடிவயிற்றில் தொள்ளாயிரம் சிறிய பேட்டரிகள் பொருத்தப்பட்டுள்ளன. எட்டு ஆண்டுகளுக்கு மேல் தொய்வின்றி இயங்கும். இடையில் ஏதேனும் தொய்வு வந்தால் கார் நிறுவனம் கட்டணமின்றி சரி செய்து கொடுக்கும் அல்லது புதிய பேட்டரியைக் கொடுக்கும்.

  இந்தக் காரில் இயந்திரம் இல்லை. எனவே காரின் முன்புறத்திலும் சாமான் சட்டுமுட்டு வைக்க நிறைய இடம் உள்ளது. காரின் இரு பக்கங்களிலும் முன்னும் பின்னும் கண்ணுக்குத் தெரியாதபடி நிறைய சென்ஸார்கள் பொருத்தப்பட்டுள்ளன. அவற்றிலிருந்து வெளியாகும் லேஸர் கதிரின் உதவியால், ஓட்டுநர் சற்றே கண் அசந்தாலும் அல்லது கவனக் குறைவாய் இருந்தாலும் கார் எதன் மீதும் முட்டாமல் மோதாமல் தானே தகுந்த இடைவெளிவிட்டுச் செல்லும். கூடவே காச்மூச் என்று கத்தி ஓட்டுநரை விழிப்படையச் செய்யும்!

     உள்ளே காரின் முன்புறம் உள்ளது ஒரு பெரிய தொடுதிரை. அது ஒரு சூப்பர் கம்ப்யூட்டர். காரின் மூளையாய் இருப்பது அதுவே. செயற்கை நூண்ணறிவுத் திறன் கொண்டது. திரையில் ஒரு நான்கு இலக்க இரகசிய  எண்ணை இட்டால்தான் காரை இயக்க முடியும். மேலும் அந்தக் கணினித் திரையில்  நம் காரின் முன்னால், பின்னால், அருகில் செல்லும் வாகனங்களைக் காணலாம்.

     காரை தானியங்கி நிலையில் வைத்துவிட்டு, ஓரக்கண்ணால் திரைப்படம் பார்க்கலாம். கணினித் திரையைத் தொட்டால் காரின் தட்ப வெப்ப நிலையைக் கூட்டலாம்; குறைக்கலாம். அதுமட்டுமா? தொடு திரையில் தொட்டுப் பெயரைச் சொன்னால் உலகத்தில் யாருடனும் தொலைப்பேசியில் பேசலாம்; பார்க்கலாம்.

   கார் நிறுத்தியுள்ள இடத்தில் யாரேனும் வந்து சேதப்படுத்தினால் அவரை வீடியோ படம் எடுத்து அருகிலுள்ள காவல் நிலையத்திற்கு அனுப்பிவிடும். அதற்கு முன்னதாக ஊரைக் கூட்டும் வண்ணம் ஒலியெழுப்பும்; ஓட்டுநரின் கைப்பேசியிலும் எச்சரிக்கை ஒலியை எழுப்பும்.   .

    இந்தக் கணினியானது ஓட்டுநரின் கைப்பேசியுடன் இணைக்கப்பட்டது. கைப்பேசி மூலமாகவே காரின் கதவுகளைத் திறக்கலாம்; காரை ஸ்டார்ட் செய்யலாம்.

   நம் வீட்டு மின்சாரத்திலும் மின்சக்தியை ஏற்ற முடியும் என்பது இந்தக் காரின் தனிச் சிறப்பாகும்.

   அமெரிக்க நாட்டின் புகழ்பெற்ற டெஸ்லா நிறுவனம் இவ்வகை மின்சார கார்களைத் தயாரிக்கிறது.

  “இரவிஜி, ஆப்கா காடி பஹூத் அச்சா ஹை” என்று சொன்னேன். கடந்த ஒரு மாதமாக இணையவழியில் நான் இந்தி பேசக் கற்றுக் கொள்வதால் ஏற்பட்ட கோளாறு இது.

   “எல்லாம் சரி. காரின் விலையைச் சொல்லாமல் கதைக்கிறீர்களே” என நீங்கள் சொல்வது என் செவிகளில் கேட்கிறது.

  இந்திய பண மதிப்பில் ஏறக்குறைய இருபத்தெட்டு இலட்சமாம்!

 

முனைவர் அ.கோவிந்தராஜூ, அமெரிக்காவிலிருந்து.