கனடாவின் மறு பக்கம்

   என்னுடைய பயணக் கட்டுரைகளைத் தொடர்ச்சியாகப் படித்த எனது முன்னாள் மாணவர் ஒருவர், “கனடா என்ன உலகின் சொர்க்க பூமியா” என்று கேட்டு மின்னஞ்சல் அனுப்பியிருந்தார்.

    கனடாவுக்கு மறுபக்கமும் உண்டு. உலகின் வளமையான நாடுகளில் ஒன்றாகத் திகழ்ந்தாலும் இங்கும் ஒரு பக்கம் ஏழைமை இருக்கத்தான் செய்கிறது. இங்கே ஒரு தனி மனிதரின் மாத வருமானம் 1844 டாலருக்குக் குறைவாக இருந்தால் அவர் வறுமைக் கோட்டுக்குக் கீழ் வாழ்வதாகச் சொல்கிறார்கள். நான்கு பேர்கள் கொண்ட குடும்பத்தின் மாத வருமானம் 3688 டாலருக்குக் குறைவாக இருந்தால் அது வறுமைக் கோட்டுக்குக் கீழ் வாழும் குடும்பம் என அறியப்படுகிறது.

   இன்றைய தேதியில் நாட்டில் 48,000,00 பேர்கள் கடும் வறுமையில் வாழ்வதாக அரசின் ஆய்வறிக்கை கூறுகிறது. இது நாட்டின் மக்கள் தொகையில் 14% என்று அது மேலும் தெரிவிக்கிறது. பன்னிரண்டு இலட்சம் குழந்தைகள் வறுமையின் கோரப்பிடியில் சிக்கி வாழ்கிறார்கள் எனக் குறிப்பிட்டுச் சொல்கிறது. இருந்தாலும் அரசின் திட்டமிட்ட அணுகுமுறையால் இந்த எண்ணிக்கை குறைந்து வருகிறது என்று அறிக்கையின் முடிவுரை அமைந்துள்ளது.

     ஒட்டாவா கனடா நாட்டின் தலைநகரமாகும். இங்கும் இரவு உணவு கிடைக்காமல் படுக்கைக்குச் செல்வோர் இருக்கிறார்கள். ஆனால் ஒட்டாவா உணவு வங்கி என அழைக்கப்படும் அரசு சாரா அமைப்பு இவர்களுக்கு இரவு உணவைத் தந்துதான் படுக்கைக்கு அனுப்புகிறது. சராசரியாக மாதம் 40,000 பேர்களுக்கு நல்ல தரமான உணவை அளிக்கிறது. இவ்வாறு மூவாயிரம் உணவு வங்கிகள் நாடு முழுவதும் செயல்படுகின்றன. மாதம் தோறும் நாடு முழுவதும் எட்டு இலட்சம் பேர்கள் இவற்றின் மூலம் பயனடைவதாக ஒரு நாளேடு குறிப்பிடுகிறது.

    ஒட்டாவா உணவு வங்கியில் நூற்றுக்கணக்கானோர் தன்னார்வத் தொண்டர்களாக உள்ளனர். வறுமையில் வாழும் மக்களை அறிவியல் பூர்வமாக இனங்கண்டு பட்டியலைத் தயாரிக்கிறார்கள். குடும்பத்தின் சூழ்நிலைக்கேற்ப உணவுப் பொருள்களாகவும் தருகிறார்கள்; சமைத்த உணவாகவும் அவர்களுடைய வசிப்பிடத்தில் கொண்டு சென்று தருகிறார்கள்.

   இந்த அமைப்பினர் கொடையாகப் பெறப்பட்ட பரந்த நிலப்பரப்பில் சோளம், காய்கறி போன்ற உணவுப் பொருள்களை உற்பத்தி செய்கிறார்கள். மேலும் வேளாண் பெருமக்களை அணுகி அறுவடையின்போது விளைபொருள்களின் ஒரு பகுதியைக் கொடையாகப் பெறுகிறார்கள். இவற்றை எல்லாம் சேமித்து வைக்க உறைகுளிர் கிடங்குகளை நிறுவி உள்ளார்கள்.

    குடும்ப விழாக்களின்போது உணவுப் பண்டங்கள் மீதியாகிவிட்டால் இந்த அமைப்புக்குத் தெரிவிக்கலாம். உடனே வந்து எடுத்துச் சென்று உறைகுளிர் பெட்டியில் வத்து மறுநாள் விநியோகம் செய்கிறார்கள்.

 மற்றும் இந்த அமைப்பின் வேண்டுகோளை ஏற்று பொதுமக்கள் தங்கள் பிறந்தநாள், மணநாள் போன்ற நாள்களில் தங்கள் வசதி வாய்ப்பிற்கேற்பத் தாராளமாக நன்கொடை வழங்குகிறார்கள்.

    ஒட்டாவா உணவு வங்கிக்கு உறுதுணையாக வணிக நிறுவனங்கள் தாமாக முன் வந்து உதவுகின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, சென்ற ஜூலை முதல் நாளன்று நாடு சுதந்திரம் பெற்று 150 ஆம் ஆண்டு நிறைவு விழாவைக் கொண்டாடியபோது, ஓர் உணவக உரிமையாளர்  அன்று மட்டும் ஆயிரம் வறுத்தக் கோழிகளை விற்று அதில் கிடைக்கும் இலாபத்தை ஒட்டாவா உணவு வங்கிக்கு அளித்தார்.

    உணவுத் தேவையை உணவு வங்கிகள் நிறைவேற்றும் வேளையில், சில தொண்டு நிறுவனங்கள் பயன்படுத்திய ஆனால் கிழியாத ஆடைகளைச் சேகரித்துத் துவைத்துத் தேய்த்து மடித்து அழகான உறைகளில் இட்டு ஏழை மக்களுக்கு அன்புக் கொடையாக வழங்குகின்றன.

      வறுமைக் குறைப்புப் பணிகளை அரசும் முன்னின்று செய்கிறது. குழந்தைகளுக்குப் பள்ளி கல்லூரிகளில் கட்டணத்தின் ஒரு பகுதியை அரசே ஏற்கிறது. இளைஞர்களுக்குத் தொழிற் பயிற்சி அளிக்கிறது. குடும்ப வருமானம் குறைவாக உள்ளோர்க்கு அரசுப் பேருந்துகளில் கட்டணச் சலுகை உண்டு.

    சிக்கனக் கடைகள் என்னும் பெயரில் தொண்டுள்ளம் படைத்தவர்கள்  நடத்தும் கடைகளில் ஏழை எளியவருக்காகக் குறைந்த விலையில் பொருள்கள் விற்கப்படுகின்றன. இந்தக் கடையில் விற்கப்படும் பொருள்களுக்கு அரசு முழு வரிவிலக்கு அளித்துள்ளது. இந்தச் சலுகையை வசதி படைத்தவர்கள் ஒருபோதும் பயன்படுத்துவதில்லை! Relieving hunger today என்ற கோட்பாட்டுடன் உணவு வங்கிகளும், Preventing hunger tomorrow என்ற கோட்பாட்டுடன் அரசும் செயல்படுகின்றன.

 ஆக,

    வயிற்றுக்குச் சோறிட வேண்டும் – இங்கு

    வாழும் மனிதர்க்கெல்லாம்

என்னும் பாரதியின் பாடல் வரி இந் நாட்டில் செயல்வடிவம் பெற்றுள்ளது என்பதில் இரண்டாவது கருத்துக்கு இடமில்லை.

.................................................

முனைவர் அ.கோவிந்தராஜூ, கனடாவிலிருந்து