வம்பில் மாட்டிக்கொள்ளும் வைரமுத்து

   ஊடகக் குதிரைமேல் ஒய்யாரமாக சவாரி செய்யும் வைரமுத்து மீண்டும் ஒரு வம்பை விலைக்கு வாங்கியிருக்கிறார். சென்றவாரம் கால்டுவெல் என்னும் மேலைநாட்டுத் தமிழறிஞரைப் பற்றி திருநெல்வேலியில் பேசியிருக்கிறார். அது இந்து தமிழ் நாளிதழில் 26.8.18 அன்று வெளிவந்துள்ளது.

    வழக்கம்போல் மோனை நயத்திற்காக செயற்கையான சொற்கலவைகளுடன் வாக்கியங்களை வடிவமைத்துள்ளார். அது அவரது பாணி. அதை விட்டு விடுவோம்.

    கால்டுவெல் அவர்களின் தமிழ்ப்பணிகளைப் பட்டியலிட்ட வைரமுத்துவைப் பாராட்டலாம். ஆனால் அளவுக்கு அதிகமாக அவரை இந்திரன் சந்திரன் என்று புனைந்திருப்பது செயற்கையின் உச்சக் கட்டமாகும். நம் தமிழ் மண்ணில் தோன்றிய தமிழறிஞர்களைக் குறைத்து மதிப்பிடுவதுபோல் அமைந்துள்ளது. கால்டுவெல் அவர்கள்தான் தமிழை, தமிழின் பெருமையை மீட்டெடுத்தார் என்பது போன்ற ஒரு மாயத்தோற்றத்தைத் தம் எழுத்து வன்மையால் நிறுவியுள்ளார் வைரமுத்து.

Robert Caldwell

    அசப்பில் ஓர் ஆய்வுக் கட்டுரைபோல் தோன்றினாலும் அது ஆய்வுக் கட்டுரைக்கு உரிய மரபு நெறியில் அமையவில்லை. தரவுகளை விடுபடாமல் காலவரிசையில் தருதல் வேண்டும். யார் இவற்றை எல்லாம் பார்க்கப் போகிறார்கள் என்ற நினைப்பில் எடுத்தோம் கவிழ்த்தோம் என்று போகிற போக்கில் பொய்யுரைகளைப் புகுத்தியுள்ளார்.   “கட்டுரைக்கும் பொய் அழகோ?” என்னும் தலைப்பில் ஆய்வறிஞர் ஆ.இரா.வேங்கடாசலபதி அவர்கள் வைரமுத்து கட்டுரைக்கு ஓர் எதிர்வினைக் கட்டுரை எழுதியுள்ளார். இதுவும் தமிழ் இந்து நாளிதழில் வெளியாகி உள்ளது.

    தமிழ்த் தேசிய இயக்கத் தலைவர் பெ.மணியரசன் அவரகள் முகநூலில் ஓர் மறுப்புக் கட்டுரையை எழுதி வைரமுத்துவை ஒறுக்கிறார். புலவர் இராமமூர்த்தி அவர்கள் “வரலாற்றில் புரட்டு செய்யும் வைரமுத்து ஓர் ஆய்வாளர் வேடம் போடுவது இப்போது புரிகிறதா?” என்று குறிப்பிடுகின்றார். அமெரிக்கா நாட்டில்  ஹூஸ்டனில் வசிக்கும் தமிழ்ப்பேரறிஞரும் நாசா விஞ்ஞானியுமான  நா. கணேசன் அவர்களும் வைரமுத்துவின் கருத்தை வழிமொழிய சான்றுடன் மறுக்கின்றார்.

   இப்படியாக அறிஞர் பெருமக்கள் சிலர் வைரமுத்துவின் கட்டுரையை உரசிப்பார்த்து அது வைரமன்று உப்புக்கல்தான் என்று உறுதியாய்ச் சொன்னாலும், வைரமுத்துவுக்கு என ஒரு கூட்டம் இருக்குமே,  அது வைரம் என்றும் முத்து என்றும் பாராட்டி மகிழ்வதை அக் கட்டுரைக்கு வந்த பின்னூட்டங்களால் அறிய முடிகிறது.

      பிறமொழி கலவாமல் தமிழ் இயங்க முடியும் என்று  கால்டுவெல் சொன்னதாகக்(?) குறிப்பிட்டு மகிழும் வைரமுத்து பிறமொழி கலவாமல் இக்கட்டுரையை ஏன் எழுதவில்லை? இவர் கையாளும் புத்திரன், பெளத்திரன் என்னும் சொற்கள் தமிழ்ச் சொற்களா?

   இப்படி அவ்வப்போது வைரமுத்து அவர்கள் ஒன்று கிடக்க ஒன்று சொல்வதால் ஒரு நன்மையும் உண்டு. அன்று ஆண்டாள் பற்றி எழுதியபோது அதுவரை ஆண்டாளின் எழுத்துகளைப் படிக்காதவர்கள் படிக்கத் தொடங்கினார்கள். அதற்கு முன் பாரதியார் பற்றிய கட்டுரையில் பாரதியார் கஞ்சா பயன்படுத்துவார் என்று எழுதியதால் எல்லோரும் பாரதியாரின் வாழ்க்கை வரலாற்று நூல்களை வரி எண்ணிப் படித்தார்கள். இப்போது பலரும் கால்டுவெல் எழுதிய திராவிட மொழிகளின் ஒப்பிலக்கண நூலைத் தேடிப்பிடித்துப் படிக்கத் தொடங்கிவிட்டார்கள்.

    எனவே, வைரமுத்து அவர்கள் தொடர்ந்து சர்ச்சைக்குரிய கட்டுரைகளை எழுதுவாராக.