குருவை மிஞ்சிய சீடன்

   பண்டைக் காலத்து குருகுல ஆசிரியர்கள் ஞானக் களஞ்சியமாகத் திகழ்ந்தவர்கள். தம்மிடத்தில் குருகுல வாசம் செய்த சீடர்களையும் ஞானவான்களாக மாற்றினார்கள். இது உ..வே.சாமிநாதய்யர் காலம்வரை தொடர்ந்தது. அன்றைய குரு சீடர் அதாவது ஆசிரியர் மாணவர் உறவு அவர்தம் இறுதி மூச்சுவரை தொடர்ந்தது.

    இன்றைய நிலை எப்படி உள்ளது? பேராசிரியர் இரா. மோகன் அவர்கள் அண்மையில் கரூர் வள்ளுவர் கல்லூரியில் நடந்த ஒரு பன்னாட்டுக் கருத்தரங்கில் குறிப்பிட்டது என் நினைவுக்கு வருகிறது.

    “பி.ஏ தமிழ் படிக்கும் மாணவர்கள் ஆசிரியரிடம் நெருங்கிப் பழகுவார்கள். எம்.ஏ படிக்கும்போது விலகியும் விலகாமலும் பழகுவார்கள். எம்.ஃபில் படிக்கும்போது காரியத்தோடு பழகுவார்கள். பிஎச்.டி முடித்ததும் நீ யாரோ நான் யாரோ என்று பறந்து விடுவார்கள்  மறந்துவிடுவார்கள்” என்று அவர் கூறியதை நானும் வழிமொழிகிறேன்.

     சரி சரி நான்  சொல்ல வந்த செய்தியை விட்டுவிட்டேனே.

  பழங்கால குருகுல ஆசிரியர்கள் பாடம் முடிந்ததும்,”சீடர்களே! உங்களுக்கு ஐயம் இருப்பின் வினாக்களைக் கேளுங்கள்’ என்று சொல்லுவார். ஆனால் இக் காலத்து ஆசிரியர்கள் தம் மாணவர்களை கேள்வி கேட்க அனுமதிப்பது இல்லை என்பதுதான் உண்மை. விதி விலக்காக சிலர் இருப்பர். அவர்களை வணங்குகிறேன்.

     எனக்குத் தெரிந்த மாணவர் ஒருவர்- உங்களுக்கும்  தெரிந்தவர்தான். அவர் கல்லூரியில் பட்ட வகுப்பில் பயின்ற போது ஒரு நாள் அவருடைய பேராசிரியர் வகுப்பறையில் பாடம் முடிந்ததும் ஒரு கேள்வி கேட்டார்;

ஆசிரியர்: இந்தப் பேரண்டத்தைக் கடவுள்தான் தோற்றுவித்தாரா?

மாணவர்: ஆமாம், ஐயா.

ஆசிரியர்: அப்படியானால் சாத்தானையும்(Evil spirit) கடவுள்தான் தோற்றுவித்தாரா?

மாணவர்: (சற்று நேர அமைதிக்குப்பின்) ஐயா உங்களிடம் நான் ஒரு

          கேள்வி கேட்கலாமா?

ஆசிரியர்: கேளேன்

மாணவர்: குளிர் என்று ஒன்று உள்ளதா ஐயா?

ஆசிரியர்: நிச்சயமாக உள்ளது. குளிரில் நீ நடுங்கியது இல்லையா?

மாணவர்; மன்னிக்க வேண்டும் ஐயா. உங்கள் விடை தவறு.

ஆசிரியர்: (வியப்புடன்) எப்படி!

மாணவர்: வெப்பம் குறைய குறையத்தான் குளிர் தோன்றும்.

ஆசிரியர்: சிந்திக்க வேண்டிய விஷயந்தான்.

மாணவர்: ஐயா மேலும் ஒரு கேள்வி

ஆசிரியர்; கேள் கேள்!

மாணவர்: இருள் என்று ஒன்று உள்ளதா?

ஆசிரியர்: உள்ளதே.

மாணவர்: ஐயா மீண்டும் தவறாகச் சொல்கிறீர்கள்! ஒளி குறை

         குறையத்தான் இருள் தோன்றும். இருள் எனத் தனியாக எதுவும்

         இல்லை.         எனவேதான் இயற்பியலில் வெப்பம் பற்றியும்

         ஒளி பற்றியும் மட்டுமே படிக்கிறோம்.(There are chapters on Heat and Light only not on cold and dark)

   ஆக, சாத்தான் என ஒன்று கடவுள் படைப்பில்  இல்லை. கடவுளிடத்தில் நம்பிக்கை குறைய குறைய சாத்தான் உருவெடுக்கிறது; அன்பு குறை குறைய வெறுப்பு உருவாகிறது.

   இதைக் கேட்ட அந்த ஆங்கிலேயப் பேராசிரியர் அந்த மாணவரைக் கட்டித் தழுவிப் பாராட்டினார்.

   யார் அந்த  குருவை மிஞ்சிய சீடர்?

       நீங்களே ஊகித்துக் கொள்ளுங்கள் என்று சொன்னால் சற்றே எரிச்சல் அடைவீர்கள். நானே சொல்லி விடுகிறேன்.

சுவாமி விவேகானந்தர் அவர்களே அந்த மாணவர்!