எழுத்துத் திருட்டு என்றும் வேண்டா

   அண்மைக் காலத்தில் தமிழ் நாட்டுப் பல்கலைக்கழகங்கள் தமிழ்ப்புலத்தில் வழங்கும் எம்.ஃபில், பிஎச்.டி பட்டங்கள் நம்பகத் தன்மையை இழந்துவிட்டன. ஒரு காலத்தில் அறிவு மேம்பாட்டுக்காக செய்யப்பட்ட ஆய்வுகள், பின்னர் வேலை வாய்ப்புக்காகவும், ஊக்க ஊதியத்திற்காகவும், பதவி உயர்வுக்காகவும் செய்யப்பட்டன. இதனால் ஆர்வமில்லாதவர்கள், ஆற்றல் இல்லாதவர்கள் கூட ஆய்வுப் படிப்பில் சேர்ந்தனர். இத்தகையோரின் இயலாமையைக் காசாக்கும் வகையில் சிலர் பணம் வாங்கிக்கொண்டு ஆய்வுக்கட்டுரைகளை எழுத முன்வந்தனர். இவர்களை ghost writers என ஆங்கிலத்தில் சொல்கிறோம்.

     தொண்ணூறுகளில் – நான் பிஎச்.டி ஆய்வு செய்த காலத்தில் – நடைபெற்ற வாய்மொழித் தேர்வுகளில் புறத் தேர்வாளர் ஆய்வேட்டிலிருந்து தோண்டித் துருவி வினாக்கணைகளைத் தொடுப்பார். அது பொதுத்தேர்வு என்பதால் யார் வேண்டுமானாலும் கேள்வி கேட்பார்கள். ஆய்வாளர் அவற்றுக்குச் சரியான விளக்கம் அளித்தால்தான் பட்டம் கிடைக்கும். ஆனால் இப்போது பல இடங்களில் வாய்மொழித் தேர்வு என்பது ஒரு சடங்காக மாறிவிட்டது.

   இந்த விரும்பத்தகாத போக்கின் காரணமாக, ஆய்வின் தரம் குறைந்து விட்டது என்பதோடு, படைப்பாற்றல் வெகுவாகக் குறைந்து விட்டது என மூத்தப் பேராசிரியர்கள் சொல்கின்றனர்.

    இவர்கள் சொல்வது உண்மைதான். கோவையில் இயங்கும் ஒரு கல்லூரியின் இளம் வயது தமிழ்த்துறைத் தலைவர் ஒருவர் மின்னிதழுக்காக எழுதிய ஆய்வுக் கட்டுரை மேலாய்வுக்காக என் பார்வைக்கு வந்தது. தரவுகளுக்கான அடிக்குறிப்பு எதையும் அவர் தரவில்லை. ‘தமிழின் செம்மொழித் தகுதிகள்’ என்பது அக் கட்டுரையின் தலைப்பு. கட்டுரையைப் படித்ததும் எனக்கு அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது. கட்டுரையின் சில பகுதிகளைப் பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் வாசித்தது நினைவுக்கு வந்தது. இந்தத் தலைப்பைத் தட்டச்சு செய்து கூகுளில் தேடினேன். எனக்கு ஏற்பட்ட ஐயம் உறுதியானது. வேறு ஒருவருடைய வலைப்பூவிலிருந்து பல பகுதிகளை வெட்டி ஒட்டி தனது கட்டுரையை அந்தப் பேராசிரியர் உருவாக்கித் தன் பெயரில்  மின்னிதழுக்கு அனுப்பியுள்ளார் என்பது தெரிய வந்தது. இந்தப் பேராசிரியரிடத்தில் படிக்கும் மாணவர்களின் நிலை எப்படியிருக்கும்!

       இத்தகைய எழுத்துத் திருட்டை plagiarism என ஆங்கிலத்தில் குறிப்பிடுகிறோம். இது திருட்டுகளிலேயே மோசமானத் திருட்டாகும்.

    எனது வலைப்பூவில் என் சொந்தச் சிந்தனையில் உருவான முந்நூறுக்கும் மேற்பட்ட கட்டுரை, கவிதைகளைப் பதிவேற்றியுள்ளேன். அவை திருடப்படுமோ என்னும் அச்சம் இப்போது என் மனத்தில் தலைதூக்கி உள்ளது.

   எழுத்துத் திருட்டைக் கண்டுபிடிப்பதற்கு வெளிநாட்டில் சில மென்பொருள்கள் பயன்படுகின்றன. நம் நாட்டில் எப்போது நடைமுறைக்கு வருமோ தெரியவில்லை.

   பல்கலைக்கழகத் துணைவேந்தர்கள் விழித்தெழ வேண்டிய நேரம் இது. பணத்துக்காக ஆய்வுக்கட்டுரை எழுதும் பேராசிரியர்களுக்கு ஊதிய உயர்வு, பதவி உயர்வு கொடுப்பதை நிறுத்த வேண்டும். அவர்களுக்கு அளிக்கப்பட்ட ‘வழிகாட்டிப் பேராசிரியர்’ என்னும் தகுதியை நீக்கி ஆணையிட வேண்டும். அவர்கள் பணிநிறைவு பெற்றிருந்தால் ஓய்வூதியத்தை நிறுத்த வேண்டும். முறைகேட்டில் ஈடுபடும் ஆய்வு மாணவர்களை பட்டப்பேற்றுக்குத் தகுதியற்றவர்கள் என அறிவிக்க வேண்டும்.

     இப்படிப்பட்ட நடவடிக்கைகளை எடுப்பதில் தொடர்புடையோர் சுணக்கம் காட்டினால் வருங்காலத்தில் தமிழில் எழுதப்படும் ஆய்வுக் கட்டுரைகளுக்கு உலக அரங்கில் உரிய ஏற்பு எதுவும் கிடைக்காது.

   இதனால் ஏற்படும் இழப்பு தமிழனுக்கு அன்று; தமிழுக்கு என்பதை உணர வேண்டியவர்கள் உணர்வார்களா?.